|
 |
|
Plantaardigheden.nl |
Leesmaar.nl |
|
Krachtigeplanten.nl |
Boekenrubriek met recensies van boeken over toepassingen van planten
Planten kijk/wandel gids
Wandelen en planten zoeken
- Auteur: Ton Denters
- Uitgeverij: Fontaine uitgevers BV
- Gewicht: ca. 850 gram
- Bladzijden: 380
- Prijs: Euro 24,95
- Uitvoering: Paperback
- ISBN nummer: 978 90 5956 297 4
- Meer informatie bij de uitgever
- Klik hier om een aantal wandelkaarten te downloaden
 |
Het is mei en dan verheugt ieder zich weer op een nieuw wandelseizoen, dus de ideale tijd om een wandelgids uit te brengen. Het leek er een beetje op bij onze boekbesprekingen dat we bij Plantaardigheden alleen en abonnement op de uitgaven van het KNNV hadden. Fontaine uitgevers stuurden hun nieuwste uitgave waarmee we denken dat een plantenliefhebber die afwisselend graag in zijn boekenkast en wasjas of in de auto bij zich heeft. Op het waarom komen verderop weer terug, eerst even de vaste zaken doornemen. |
De wasjaszak test kwam deze gids zonder problemen door, mogelijk dat het gewicht een beetje een handicap is, het zal dan in de jaszak wat kunnen gaan “hangen”. Het boek komt met een extra kaft eromheen die normaal gesproken bij het meenemen als eerste het loodje legt. Daar hebben ze bij Fontaine wat op gevonden: Je kan de wandelgids in stukjes downloaden, tenminste je kan de kaart en de routebeschrijving keurig in .pdf bestandjes downloaden en uitprinten. De tekst die er bij hoort niet. Maar het zal wel handig zijn om bijvoorbeeld de route in je fiets kaartenstandaard of in een plastic mapje te stoppen bij weer met “Hollandse vlagen” om de route netjes te kunnen volgen zonder de 850 gram in je hand te hoeven houden. Het is een aardige oplossing en je kunt het naar behoeven herhalen. Logisch dat de uitgever je wel laat “inloggen” voor deze extra service. Het adres, gebruikersnaam en het wachtwoord staan in het boek. Nu staan erop de kaarten punten met nummers die verwijzen naar planten die in de tekst beschreven worden en die mis je dan onderweg, maar dat kun je bij wijze van ‘voorspel’ er zelf bij noteren op de achterzijde is mijn idee. Het klinkt een beetje oubollig maar dat is het niet, het kan een deel van het genoegen vormen. Nu de inhoud van het boek. Ton Denters is stadsbioloog van Amsterdam en heeft hiervoor een boek geschreven over stadsplanten waar collega natuurgidsen flink mee aan de slag zijn gegaan bij ons in Breda. Dus adel verplicht moet men denken en dat komt ook wel uit. Wat bij het boek opvalt is dat de tekst helder is en laagdrempelig gehouden, men zal er niet de botanische namen vinden die we wel vaak gewend zijn aan te treffen. Ik vind zelf de botanische namen belangrijker nog dan de nationale namen, maar ik ben een beetje gedeformeerd op dat punt. Zelf geeft de auteur aan dat het hart van het boek gevormd wordt door de vijfentwintig tochten die beschreven worden. Op de kaarten is de route gemakkelijk te volgen met een duidelijke tekst. Wandelend van punt tot punt worden de soorten genoemd die met nummers zijn aangegeven. Voor een nog betere plaatsbepaling zijn daar ook nog eens de GPS coördinaten aan toegevoegd. Normaal gesproken zou je denken dat je die met een speciaal apparaat moet bepalen maar in de praktijk wil een normale autonavigator een coördinaat accepteren om je naar toe te brengen met de stand op wandelen. Dat brengt ons gelijk op een mogelijk bezwaar van een dergelijke precisie. Plantenzoekers die graag bijzonderheden willen stropen, wat ik een aperte bezigheid vind, kunnen heel snel hun misselijke behoefte bevredigen door alleen de coördinaten af te lopen. Dan ben je ze wel kwijt. Nu lijkt het een beetje vreemd dat plantenliefhebbers en natuurliefhebbers stropen, maar de beste “natuurdominees” die ik ken waren voordat ze het (groene) licht zagen, sijsjeslijmers en plantenstropers. Zelf onthoud ik me van het algemeen bekend maken van vindplaatsen van kwetsbare soorten maar ik zie het regelmatig gebeuren dat een eenbes is verdwenen, of een aardige orchidee. Gekscherend propageer ik weleens helmkruid of zevenblad als tuinbloem, als de op een idee gebrachte beginner een dergelijke plant gaat stropen dan zal die merken dat gestolen goed in een aantal gevallen veel te goed gedijd. Het schrikt ze dan af om het nog eens te proberen. De discussie over het bekendmaken van vindplaatsen leeft sterk in plantenminnend Nederland. Voor mij als echte plantengek vind ik het speuren naar zeldzame planten een heel aardige besteding van mijn tijd. Alleen, grommende akeligheden gaan door mijn ziel als ik bij een gemiddelde tuinliefhebber zeldzaamheden in de tuin zie staan. Dan troosten ze me wel met de mededeling dat ze het in een tuincentrum hebben gekocht en het klopt doorgaans ook wel dat ze tegenwoordig veel planten van de rode lijst kweken, maar toch houd ik mijn argwaan. Een geslaagde macrofoto als buit is ook heel aardig. Maar goed, naast de botanische tochten die ons langs en in de elf plantendistricten hebben gebracht geeft het boek nog eens honderdveertig beeldsoorten, allemaal bijzonderheden maar ook wat bekendere soorten compleet met hun coördinaten en kleine vindkaartjes, die het de lezer makkelijker maakt snel een bijzonderheid te vinden. Dat maakt het boek spectaculair, het moet een vracht werk hebben ingehouden al deze gegevens bij elkaar te sprokkelen. Denters heeft dan ook heel wat mensen te bedanken voor hun medewerking. Het uitgegeven boek is dan ook een samenwerkingskindje van Fontaine, Het Prins Bernhardcultuurfonds, Staatsbosbeheer en Floron, ondersteund door VSBfonds en zo meer. De vormgeving is zonder meer goed, de foto’s zijn illustratief, de kaarten van Staatsbosbeheer, Floron en het Kadaster in Apeldoorn. Mogelijk dat de gids wat robuuster had gemogen vanwege mogelijk veelvuldig gebruik, maar daar zullen we niet lang over zeuren. Kort en goed is het een aanrader voor de oprechte plantenminnaar –minnares die er van houdt om de diverse plantengemeenschappen af te struinen. Ze zullen zeker niet teleurgesteld raken en om uitbreidingen vragen van het aantal botanische tochten, dus reprises en uitbreidingen zullen best lucratief zijn. Het zal wat structuur kunnen brengen in de zelfstudie naar plantengemeenschappen. Breda, 12 mei 2010. Paul Munnik |
|