Oude kruidenboeken online: inhoudsopsgave, tijdlijn en auteurs | Volgende pagina
Vroegste Oudheid
De eerste geschreven gegevens over het gebruik van kruiden zijn te vinden in de geschriften van de Egyptische raadgever, bouwmeester en arts Imhotep. Hij was in dienst van farao Zoser (2980 v. Chr.).
Uit Babylonië stamt een kleitafel, nu ruim 4000 jaar oud, waarop diverse recepten staan zowel van plantaardige en minerale als van dierlijke oorsprong.
Rond de 17e eeuw voor onze jaartelling leefde Hammoerabi, die in zijn wetten het nodige voor de geneeskunde naar voren bracht en dus ook over het gebruik van planten en ander dingen uit de natuur.
Een paar eeuwen eerder had men reeds in China een kruidenboek, waarin 365 kruiden werden beschreven. Dit werk uit 2500 v. Chr. werd in 1911 opnieuw in Egypte als een facsimile uitgegeven.
Het Egyptische rijk is bekend om zijn vele papyrusrollen. Twee ervan, door Ebers en Smith gevonden, handelen over ziekten, geneesmiddelen en de behandeling.
De door Smith gevonden papyrusrol gaat over de chirurgie en is te dateren rond 1600 v. Chr. Die van Ebers is rond 1200 v. Chr. gedateerd en vermeldt een groot aantal kruiden.
In Israël werd de geneeskunde zonder magie betracht, volgens Deuteronomium 18:11. Zij was in die tijd (1500 v. Chr.) gericht op de wetboeken Leviticus en Deuteronomium.
Weblinks
^Naar het begin van deze pagina
|