Index Het Groene Virus

16 Van de kikker Lazarus

De kinderen op schoolkamp van de Klokkebei groep zes, hadden een spelletje uitgevonden en dat was kikkers vangen en er dan wat mee aanklooien. Dan gaat er vanzelf iets fout.

De kikker die al een poosje als een soort van opwindbeestje had gefungeerd was op de grond gevallen en hastikke dood gegaan. Met enige ceremonie was het beestje ter aarde besteld. Einde verhaal, een kort groenvirus.

Totdat we gingen wandelen althans. Tussen het snoepen van de bosbessen en bramen door kwam het verhaal naar boven. De snuitjes stonden ernstig het is dan ook een droef verhaal, zo’n leuk kikkertje slachtoffer geworden van kindergeweld. Je zag bij wijze van spreken al de nodige opsporingsfilmbeelden voor opsporing gezocht op de beeldbuis.

“Dan zal je voor Ons Lief Heer moeten spelen”

“Huh?”

“Je kent toch het verhaal van Lazarus wel?”

“Wiesdah?”

“Je weet toch wel, Lazarus in het oude Israel, die was voor zijn tijd gaan hemelen en iedereen stikbedroefd natuurlijk en toen hebben ze hem begraven.

Ons Lief Heer was net in de buurt en vond het ook stik zielig voor z’n moeder en vrouw en bloedjes van kinderen. Hij keek eens even in het graf en zei toen dat Lazarus niet dood was en dat ze geloof moesten hebben. Want dat was zijn product.”

De pastoor was er nog niet aan toe gekomen tijdens de lessen richting eerste communie.

Protestante schoolkindertjes zouden je fijntjes op de fouten in de dialoog hebben gewezen. Maar vooruit, het verhaal was zoete koek voor de kinderkens.

“Je zal dus net als Ons Lief Heer moeten doen: Je moet het beestje plechtig zegenen net als de pastoor zou doen, met strelende bewegingen zonder aanraken en dan plechtig dopen met wijwater”

“De kerk is veulstever weg, Paul, helemaal in het dorp.”

“Dan neem je maar water uit de kraan, dat is praktisch hetzelfde al zal de pastoor het niet met me eens zijn”

Zo gezegd, zo gedaan, na de wandeling werd de kikker uit zijn graf gediept. Op de tafel gelegd en een tijdje werden er strelende bewegingen gemaakt door de vermeende moordenares, tenslotte werd een glaasje water over het beestje heen gekieperd en kreeg hij de doopnaam Lazarus mee. Want dat moest van mij, anders zou het niet werken.

En zie, stijgende verwondering bij de kinderen. Lazarus kwam aarzelend tot leven en even later werd hij keurig onder de struiken gezet en ging verder onder de naam Lazarus. De pastoor kan vanaf nu rekenen op wat meer religieus besef bij de kinderen.

Als groen atheïst kan ik het weer niet laten om u te vertellen hoe dat profaan beschouwd moet worden, de kinderen laat ik in de waan omdat ze nog in Sinterklaas geloven en je mag sowieso geen geloof afpakken, dat moet uitgroeien als haar van een onechte blondine. Het verhaal is niet een eigen bedenksel, de man van de Amsterdamse Schooltuinen had het eens verteld op de radio. De kikker kan bij extreme stress, zoals van een flinke hoogte naar beneden donderen of als er kindervoetjes per ongeluk op terecht komen, in een toestand van catharsis schieten. Dan klopt het hartje niet meer merkbaar, en de ademhaling stokt en verloopt dan via de huid. Als je nu de kikker net als bij Lazarus een omgekeerde schok bezorgt door hem te “dopen” al dan niet met wijwater, moet hij weer via de longetjes gaan ademen en dat kan niet zonder uit de catharsis te komen. Vandaar een schijnbaar wonderbare verrijzenis als bij de Bijbelse Lazarus vanmiddag bij de kindertjes van de Klokkebei.

Verhaal bewezen.

Vanwege mijn overige overtuigingen zal ik voor dit wonder wel niet zalig verklaard worden al kan de nieuwe paus nog zo liberaal blijken te zijn.

Waarom dan die zegeningen erbij?

Welnu dat heeft ook zijn logica, een pastoor houd ook zijn parochianen voor dat er een God is en dat doet hij ook met theatrale toestanden. Soms lijkt het erop hoe meer, hoe beter.

De kinderen moeten onder de indruk gebracht worden, want dan blijft het hun het hele leven bij, een beetje wonderbare opstanding behoeft een prachtig uitgevoerd ritueel.

Het is een groene atheïst niet gegund om tegen zo’n schaapje te zeggen:

“Donder hem maar in het water, dan gaat ie vanzelf weer zwemmen.”

Breda/Ulvenhout

2 september 2013

Paul Munnik.

Plantaardigheden.nu - Vragen en antwoorden en discussie